پہاڑی شعری مجموعہ” ٹَہآکیاں نے پھُل”
شاعر:۔ شکیل اعوان
شکیل اعوان ہوراں کی بہوں لوک معروف لوک فنکار نیں طور اپر جاننے کیاں جے اوہ کئی عشریاں سی ماہیا، پہاڑی، ہندکو، پنجابی، سرائیکی تے پشتو گیت تے غزلاں گانے۔ پر بہوں کہٹ لوکاں کی یوء پتہ جے اوہ اردو، پہاڑی، ہندکو تے پنجابی نیں بہوں چنگے شاعر اے۔ اس نے نال نال انھاں کالم نگار نے طور اپر وی اپنی پچھان بنائی۔
شکیل اعوان ہوراں ہک گلوکار نے طور اپر وی اپنی ماء بولی نال محبت ناں حق ادا کیتا تے انھاں نی پہاڑی شاعری ناں مجموعہ ” ٹہآکیاں نے پھل” وی اسے جذبے نال پہریا وہاء۔
شکیل اعوان سچا تے کھرا لخاری آ۔۔ اوہ کمرشلزم نیں اس دور وچ وی ماء بولی نی خذمت تے اپنیاں روائتاں تے قدراں نی حفاظت واستے تیہاڑی راتیں جہدی کرناں۔۔ تساں اس نیاں غزلاں وچ یوء رنگ جائی جائی دکھسو۔
ساری زندگی لِخنے رَئے آں ںسَمجھی اپنا فرض شکیل
داد نہ مَنگّی بَس اِس ماروں مَاؤُ نی بولی پہاڑی سی
شکیل اعوان اپنے لوکاں نی بے عملی تے بے شعوری اپر ہمیشاں رت کاہڑناں رہنا۔ اس نیں شعر ایہے جیئے مضموناں نال پہرے ہوئے جنھاں وچ اوہ لوکاں کی عقل تے شعور سی کم کہننے نی دعوت دینا نظری اشناں۔
"نفرت” نی بیماری لَگّی
مُلخ یے ہُن بیمار پَئیا وہاء
دِکھّ یاء سَدھراں والی چُنّی
وَختاں چھیک پرُونی کِیتی
چوراں اُسدے سامنے لُٹیا
اےگَل چوکیدار نِینھ مَن دا
گَلّاں نال تے پیٹ نَیئے پَہرنے، چھوڑ نَنگا تقریراں کی
کَکھّ پَہنّی تے دَو نَیں کرنا، چَغناں اَیں تقدیراں کی
شکیل اعوان نی شاعری وچ تصوف تے روحانیت نیں مضامین کی بہوں سوہن یت نال بنہیا گا۔
یار شکیل میں چیندک کھیہڑی بیہڑے وِچ
عُمراں نِی آں پھِیکراں ہِک دِن مُکی گئیاں
مُوسٰیؑ کولا پُچھّ جُلی تے
ہوشاں وِچ دیدار نی لَبھنے
"ٹہآکیاں نے پھل” وچ تساں کی ہر رنگ تے ہر مزاج نیں شعر لبھسن۔
دل نَل دل نَیں تارلَگی گے
درداں نَیں اَنبار لَگی گے
عِشقے نَیں بیماراں کی
میں نا ڈِٹھّا ہُوناں بَل
شکیل اعوان کی اللہ پاک بہوں عزت، شہرت تے دولت نال نوازیا پر اس مقام تے مرتبے نیں حصول نال اس نے عجز تے یار باشی وچ کوئی فرق ناء آیا۔ پر جسلے اوہ لوکاں نی خودغرضی تے مادیت پرستی دکھناں تے اس ناں دل بہوں دکھی ہونا۔۔۔
مہاڑی ہَٹّی خلُوص ناں سودا
سَنگی سارے اُدھار کرنے پئے
اوہ اِس دَور ناں وَلی آ سمجھو
جو ” پِچھ کَنڈی“ وار نہا کرنا
اِنتقال اُس کرایا ڈوغے ناں
وِچ ای مَہاڑا پَسار لِخیا وا
ہن تساں آپوں ٹہاکیاں نے پھل پڑھو تے شکیل اعوان نی شعری کائنات ناں عکس دکھو۔
۔۔۔۔۔۔۔۔
راشد عباسی